De vergeten generatie
De jeugd is onze toekomst, maar in de hectiek van de voorbije gezondheidscrisis is het net die generatie die in de kou is blijven staan. Zij zijn immers de kwetsbaren aan de andere kant van het spectrum en hebben niemand die voor hun belangen opkomt.
Zeker nu corona achter de rug lijkt, is de aandacht voor de psychosociale gevolgen van de maatregelen fel afgenomen.
Een hoge prijs
Zij zijn de eerste generatie sinds WO II die op deze schaal het recht op vrij en degelijk onderwijs ontzegd werd. Op het moment dat zij hun sociale ontwikkeling moesten laten ontkiemen door met leeftijdsgenoten om te gaan en door contact te krijgen met het echte leven, werden zij in deze ontwikkeling letterlijk in de kiem gesmoord. De genomen maatregelen maakten voor hen immers de broodnodige sociale contacten onmogelijk. Laat er ons daarbij ook aan denken dat het van de leerkrachten eveneens veel gevraagd heeft om er in deze periode voor de leerlingen te zijn. We vergeten immers maar al te graag dat er voor hen nu extra werk is bijgekomen.
Daarnaast kregen onze jongeren niet zelden een schuldgevoel aangepraat en werden ze op hun ‘verantwoordelijkheden’ gewezen door een angstige omgeving. In de praktijk bleek dan nog eens dat zij weinig of geen besmettingen doorgeven.
Tal van studies wijzen erop dat er veel onherstelbare schade bij onze jeugd is aangericht. Dat mag ons echter niet bij de pakken doen blijven zitten. Het mag geen excuus zijn om van een grote ramp, een nog grotere ramp te maken. Het is van levensbelang dat onze jeugd naar school kan blijven gaan en op een normale manier kan leren ‘samenleven’ met andere mensen. Maar er is ook nood aan meer middelen om de leerachterstand aan te pakken. De psychosociale schade die onze jongeren geleden hebben, kunnen we niet volledig ongedaan maken. Maar we zijn het aan hen verplicht om alles wat we wel nog kunnen voorzien te doen, zoals psychische ondersteuning en een verdere normalisering van de samenleving zonder angst voor menselijk contact.
En daar hebben wij als ouderen onze verantwoordelijkheid te nemen! Als we als volwassenen in onze angst blijven zitten en enkel aan onszelf denken, moeten we beseffen dat ook wij op lange termijn hier mee de prijs voor zullen betalen.
Free The Children
Wij pleiten er daarom voor om het onderwijs extra middelen te geven om de leerachterstand weg te werken. Ook moeten er dringend meer middelen komen voor psychische ondersteuning.
Kijk hier voor meer info over onze standpunten.
Hoe kan je mee je schouders onder onze acties zetten? Meld je aan als vrijwilliger bij Ik doe mee als je graag op een positieve manier wil bijdragen.
